20090331

Re-encuentro

Uts uchim wekem kaot ketch, puksilka'a.

Tu nombre debería ser K'ax T'an, que realmente no difiere de la forma en que te llaman actualmente...

Para ti, K'ax T'an, maravillosa mujer:

Durante no sé cuanto tiempo y épocas te había estado buscando, de momento sólo soy consciente de lo que pasa en esta vida pero sí te puedo decir que finalmente nos encontramos nuevamente.

¿Y cómo me he dado cuenta que eres tú?

Es una maravilla que rompieras el hechizo de las letras, realmente había quedado muy resentido y dejé en el fondo de un baúl ese gusto que tengo por escribir, y me he dado cuenta que lo que más me gusta es escribirte o escribir de ti.

Sí, eres tú, pues no puedo dejar de decirte lo que siento; sin importarme si suena demasiado cursi, pues es lo que siento por ti.

Sin duda eres tú, no puedo dejar de mirarte y tratar de decirte cosas con los ojos, de hacerte sentir con la mirada lo que mi cuerpo no puede contener más.

Por supuesto que eres tú, porque al hacer retrospectiva de esta época en que vivimos, caigo en cuenta que me hiciste falta cuando bebé lloraba sin parar todo el día; me hiciste falta cuando mi amigo imaginario dejó de hablarme y desapareció; me hiciste falta cuando me convertí en un niño solitario y parcialmente sin seno materno pues para traer al mundo a mi hermano mi madre se la pasó casi todo el embarazo en el hospital; me hiciste falta cuando la primaria terminó y los cambios del cuerpo empezaron a aparecer; me hiciste falta cuando no tuve la amiga a quién contarle mis 'grandes problemas', me hiciste falta como la chica que provocase mis sueños más incontables y placenteros; me hiciste falta como la confidente que supiera hasta lo más insignificante de mi; me hiciste falta como cómplice de mi lucha contra el mundo; me hiciste falta cuando tuve que elegir el rumbo de mi vida; me hiciste falta cuando obtuve mi primer empleo; me hiciste falta cuando me rompieron el corazón; me hiciste falta en esa profunda depresión que no me permitía apreciarme y amarme para poder amarte como lo hago ahora; me hiciste falta cuando decidí cambiar de escuela y obtener un trabajo estable; me hiciste falta en esas noches tan largas en donde siempre me hacían falta 1 o 2 horas para poder terminar lo que estuviera haciendo; me hiciste falta cuando erré mi vida y cegué mis ojos al verdadero amor...

Afortunadamente apareciste en el mejor momento, a pesar de que mi ceguera temporal te dijo lo contrario, y es ahora que te grito a los cuatro vientos: ERES TÚ, POR SUPUESTO QUE ERES TÚ ESE SER MARAVILLOSO QUE ME JURÓ AMOR ETERNO EN ALGÚN PUNTO DE LA ETERNIDAD, y que fiel a tu promesa has regresado para tomarme en tus brazos y tranquilizar esta agonía que me mataba a cada momento que había pasado buscándote, para finalmente darme cuenta que siempre estuviste frente de mi derribando el muro de estupidez que no me dejaba verte.

Eres tú, por supuesto que eres tú, K'ax T'an de quien siempre he estado enamorado.

Eres tú, por supuesto que eres TÚ.

20090324

Embeleso

Rendido a tus pies

por el embrujo de tus ojos,

la dulzura de tus labios,

la tersura de tu piel,

la fantasía que es tu ser.

Cautivo de ti,

hipnotizado por tu aroma,

embelesado de tu belleza,

extrañamente excitado con tu conversación,

extasiado de ti.

Tus palabras de ninfa

me hacen un completo devoto de ti.

En el sonido de tu voz

encuentro el vaiven de mi barca,

que naufraga en tu infinita pureza.

Encuentro el principio en el resalte de tus ojos,

deslumbrado por tus luceros,

haciéndome perder en la infinidad de tu amor,

para encontrarme prendado en tu regazo

sin saber dónde me has llevado con la caricia de tus labios.

Lo interminable de tus dedos

tortura con placer mi paladar.

Generoso es tu cuello

que me hace suspirar

y desear morir desvanecido sobre él.

Embeleso es: ser tuyo,

abandonarme totalmente en ti,

caminar a tu lado,

olvidarme de mi ser,

ser amado por ti.

20090301

Cor boig

no et puc comprendre, cor boig 
no et puc comprendre, ni elles tampoc 
jo no em puc explicar, com les pots estimar tan tranquil lament 
jo no puc comprendre com es poden voler dues dones a la vegada i no estar boig 
mereixo una explicacion perquè és impossible seguir amb les dues 

aquí va la meva explicació, a mi em criden sense raó cor boig

una és l'amor sagrat, companya de la meva vida, esposa i mare a la vegada 

i l'altra és l'amor viscut, complement de la meva ànima al qual no renunciaré 
i ara ja pot saber, com es poden voler dues dones a la vegada i no estar boig 

aquí va la meva explicació, a mi em criden sense raó cor boig 
una és l'amor sagrat, companya de la meva vida, esposa i mare a la vegada 
i l'altra és l'amor viscut, complement de la meva ànima al qual no renunciaré 
i ara ja pot saber, com es poden voler dues dones a la vegada i no estar boig 
i no estar boig ....